丙子兵祸臺温为烈宁海虽经焚掠然耕者不废丁丑粗为有秋但种秫者少以醉人为瑞物吾亦似陶靖节时或无酒雅咏不辍

bǐng zǐ bīng huò tái wēn wèi liè níng hǎi suī jīng fén lüè rán gēng zhě bù fèi dīng chǒu cū wèi yǒu qiū dàn zhǒng shú zhě shǎo yǐ zuì rén wéi ruì wù wú yì shì táo jìng jié shí huò wú jiǔ yǎ yǒng bù chuò yě bā yuè chū jiǔ rì lián rì léi yǔ xī lù zǔ jué shān fáng cén jì cǐ xī chū jì zhuó jiǔ xīn lù shù zhuó jìng bù qiū shù yīn tán yú kě shǔ wàng qián fēng lǎo fēng shù shí zhū yǐ wú sè bái niǎo fēi fān qù lái shì zhōng yǒu huì chóng dà nián bǐ jiā rén qiǎn liǎng lì lái yíng yīn dào zuò lán yú ér guī rén huò wèn zhī xì dá yuē wú rì mò tú yuǎn gù dào xíng yě jì yǐ sān jué。

丙子兵祸台温为烈宁海虽经焚掠然耕者不废丁丑粗为有秋但种秫者少以醉人为瑞物吾亦似陶靖节时或无酒雅咏不辍也八月初九日连日雷雨溪路阻绝山房岑寂此夕初霁浊酒新漉数酌竟步秋树阴潭鱼可数望前峰老枫数十株已无色白鸟飞翻去来是中有惠崇大年笔家人遣两力来迎因倒坐篮舆而归人或问之戏答曰吾日莫途远故倒行也记以三绝。

shū yuè xiáng。

舒岳祥。

qù niǎo réng huí bái，

去鸟仍回白，

cán yáng gèng jiè hóng。

残阳更借红。

shāng jīn bīng luàn hòu，

伤今兵乱后，

rén zuì bù rú fēng。

人醉不如枫。

以上为丙子兵祸臺温为烈宁海虽经焚掠然耕者不废丁丑粗为有秋但种秫者少以醉人为瑞物吾亦似陶靖节时或无酒雅咏不辍的拼音版。